زنده ي هميشگي


دوباره عطر بودنت بهار را مرور كرد

و عشق تو ز كوچه هاي قلبمان عبور كرد

تو آمدي و اين جهان به نام آسماني ات

تمام كوچه باغ را پر از گل حضور كرد

زمين پراز شكوفه شد زگام هاي آبي ات

دل مرا پر از هميشه هاي شعر و نور كرد

تو زنده ي هميشه اي ، پر از حسيني و خدا

چگونه ميشود تورا ز ذهن و سينه دور كرد؟!

قسم به كربلاي خون كه معني شهادت است

حماسه ي صبوري تو درد را صبور كرد!

صداي خسته ي نجيب اي هميشه ي غريب

دوباره شكل بودن بهار را مرور كرد